OPROEP TOT VREDE
We zijn in Rome bijeengekomen in de "geest van Assisi", geestelijk verenigd met gelovigen uit de hele wereld en met mensen van goede wil. We hebben naast elkaar gebeden om het geschenk van de vrede af te smeken voor onze aarde. We hebben de wonden van de mensheid herdacht. In ons hart dragen we het stille gebed van zoveel lijdende mensen, te vaak zonder naam of stem. Daarom verbinden wij ons ertoe te leven volgens dit appèl voor vrede en het plechtig voor te stellen aan staatshoofden en burgers van de wereld.
Vlak na de grootste oorlog in de geschiedenis hebben de naties die elkaar bevochten op dit plein voor het Stadhuis van Rome een pact gesloten. Dat was gebaseerd op een droom van eenheid die toen uitkwam: een verenigd Europa. We leven in een verwarde tijd die getroffen wordt door de gevolgen van de pandemie van Covid-19, die de vrede bedreigt door groeiende vormen van ongelijkheid en toenemende angst. We zeggen met kracht: niemand kan zichzelf redden, geen enkel volk, niemand!
Oorlogen en vrede, pandemieën en gezondheidszorg, honger en toegang tot voedsel, opwarming van de aarde en duurzame ontwikkeling, ontheemding van de bevolking, het wegnemen van nucleaire risico's en het verminderen van ongelijkheden hebben niet alleen gevolgen voor individuele landen. We begrijpen dit vandaag beter, in een wereld die wel sterk verbonden is, maar vaak het gevoel van broederschap mist. We zijn broers en zussen, allemaal! Laten we tot de Allerhoogste bidden dat er na deze tijd van beproeving geen "anderen" meer zullen zijn, maar een groot "wij", rijk aan verscheidenheid. Het is tijd om weer met durf te dromen dat vrede mogelijk is, dat vrede noodzakelijk is, dat een wereld zonder oorlogen geen utopie is. Daarom willen we nog eens zeggen: "Nooit meer oorlog!".
Helaas lijkt oorlog voor veel mensen opnieuw een manier waarmee internationale geschillen opgelost kunnen worden. Dat is niet het geval. Voordat het te laat is, willen we iedereen eraan herinneren dat de oorlog de wereld altijd slechter achterlaat dan hij was. Oorlog is een mislukking van de politiek en de mensheid.
We doen een beroep op de machthebbers om de taal van de verdeeldheid te verwerpen, die vaak ondersteund wordt door gevoelens van angst en wantrouwen. We vragen hen geen wegen in te slaan waarvan geen terugkeer mogelijk is. Laten we samen oog hebben voor de slachtoffers. Er zijn nog veel, te veel conflicten.
We zeggen tegen de leiders van de staten: laten we samen werken aan een nieuwe vredesarchitectuur. Laten we onze krachten bundelen voor de bescherming van het leven, de volksgezondheid, het onderwijs, de vrede. De tijd is rijp om niet langer middelen in te zetten om steeds destructievere wapens te produceren, pleitbezorgers van de dood, maar om te kiezen voor het leven, om te zorgen voor de mensheid en ons gemeenschappelijk huis. Laten we geen tijd verspillen! Laten we beginnen met haalbare doelen: laten we onze krachten verenigen om de verspreiding van het virus in te dammen totdat we een geschikt en voor iedereen toegankelijk vaccin hebben. Deze pandemie herinnert ons eraan dat we bloedbroeders en -zusters zijn.
Aan alle gelovigen, aan vrouwen en mannen van goede wil, zeggen we: laten we creatieve vredestichters zijn, laten we een sociale vriendschap opbouwen, laten we ons de cultuur van de dialoog eigen maken. Een loyale, volhardende en moedige dialoog is het tegengif voor wantrouwen, verdeeldheid en geweld. Oorlogen doen het project van broederschap, dat deel uitmaakt van de roeping van de menselijke familie, teniet. Dialoog lost de diepere oorzaken van oorlogen op.
Iedereen moet zich geroepen voelen. We zijn allemaal medeverantwoordelijk. We moeten allemaal vergeving schenken en ontvangen. De onrechtvaardigheden in de wereld en de geschiedenis worden niet genezen door haat en wraak, maar door dialoog en vergeving.
Moge God deze idealen in ons allen inspireren en deze weg die we samen afleggen, het hart van ieder van ons vormgeven en ons tot boodschappers van de vrede maken.
Rome, Capitolijnse heuvel, 20 oktober 2020